POLSKA: Barszcz ukraiński

Ach nasza piękna rodzinna sztuka kulinarna. Jak to jest, że uwielbiamy "zapożyczać" kraje w nazwach naszych narodowych dań? Ryba po grecku, o której nikt w Grecji nie słyszał... Śledź po japońsku, od którego Japończycy popełniliby harakiri... Barszcz ukraiński. Ok, tu jednak zwracam honor, bo danie rzeczywiście wywodzi się z ukrainy, gdzie w takiej formie jak znamy nazywany jest barszczem czernihowskim. Jednak na polską modłę zmodyfikowano trochę przepis (na Ukrainie tradycyjnie podaje się go ze specyficznymi kluchami i sosem czosnkowym), zatem wrzucam go do naszej piaskownicy. Kiedyś będę musiała przetestować oryginał od sąsiadów zza miedzy. Przepis wysępiony od mojej mamy ;)

Składniki:

• 1,5 l bulionu wołowego
• 2 ziemniaki
• 1 marchewka
• 1 korzeń pietruszki
• ćwiartka kapusty włoskiej
• 3 buraki*
• cebula
• dwie małe puszki brązowej fasolki
• łyżka przecieru pomidorowego
• 2 łyżki czerwonego octu winnego**
• łyżka cukru
• łyżka śmietany
• koperek

Uwagi: * posiłkowałam się burakami z woreczka, które już są ugotowane, bo tylko takie byłam w stanie kupić w moim supermarkecie. Następnym razem zaplanuję zupę lepiej i wybiorę się na targ, gdzie powinnam dostać też normalne surowe buraki. Moja mama ściera dwa buraki do zupy w czasie gotowania, a po zakwaszeniu dodaje jeszcze jednego ponacinanego, żeby poprawił kolor. Jako, że moje buraki były już ugotowane, dodałam je pod sam koniec, a więc nie zmieniły też koloru. 

** do zakwaszenia użyłam czerwonego octu winnego (ten najlepiej pasuje), ale można w jego miejsce użyć kwasku cytrynowego (jak moja mama) lub z brak laku nawet i sok z cytryny. Ilość kwasu i cukru trzeba dopasować doprawiając, tak żeby zupa była nieco słodko-kwaśna.

Warzywa obieramy. Ziemniaki kroimy w kostkę, marchew, pietruszkę i 2 buraki ścieramy na tarce o grubych oczkach. Kapustę i cebulę kroimy w paski. Do gotującego się bulionu wrzucamy wszystkie warzywa i gotujemy, aż będą al dente ;) Dodajemy przecier pomidorowy, cukier i zakwaszamy. Teraz dodajemy jeszcze jednego buraka głęboko ponacinanego, żeby oddał jeszcze trochę koloru (potem można go wyciągnąć). Fasolkę wyrzucamy na sitko i opłukujemy (szczególnie, jeśli jest to fasolka w sosie pomidorowym). Dodajemy do zupy. Łyżkę śmietany rozrabiamy w kubeczku z odrobiną gorącej zupy i dopiero wtedy dodajemy do garnka. Inaczej białko może się ściąć i zamiast ładnie zabielonej zupy będziemy mieć nieestetyczne "farfocle" ;) Przed podaniem dodajemy koperek i ewentualnie doprawiamy solą. 

Pomimo gotowanych buraków (które swoją drogą nieziemsko łatwo i szybko się ściera na tarce) zupa wyszłą pysznie. Prawie jak u mamy (bo wiadomo, mamina zawsze jest lepsza). Mauryc zachwycony pochłonął dwie miseczki (i pół bagietki). Ach miło czasem poczuć domowy smak na obczyźnie ;)